ذره بين جون امام زاده توي دانشگاه ما بود و مزار يک خانم شاه زاده پشت اون . کمي اونور ترش هم يه مقبره ديگه بود که البته ضريح و اينا نداشت. 4 طرفش باز بود و البته با حال! اونجا هم چند نفر از شاهزادگاه قاجار رو دفن کرده بودند. خلاصه اينا توي دانشگاه بودند.

از همه اين صحنه ها و حتي سنگ مزارشون عکس گرفتم.:)

خاطرات اون روزها هم عالمي داره! بنويسيد استاد خوبم. تشکر

راستي چقدر زود آرشيو شديم.

سلام

سلام
من رو عجيب ياد شهيد بهشتي انداختين. دانشکده شما پايين دانشگاه بوده و احتمالا گاهي تا اون بالا خوابگاه پسران رو پياده مي رفتين.
واي چه لذتي داشت روي برف ها راه رفتن و از توي يه اتاق گرم به يه حياط برفي نگاه کردن.
اولين شبي که برف باريد و من ديدم تا صبح حيفم مي اومد چشمامو ببندم. واي!!! خيلي زيبا بود. تخت من کنار پنجره اي بود که رو به بلوار دانشجو باز ميشد تا صبح پرده رو کنار زده بودم و تنها به چراغ هاي وسط بلوار نگاه مي کردم چقدر زيبا و ارام برف مي باريد و در پرتو نور اون چراغ ها ديده مي شد. و چقدر جالب بود که هراز گاهي ماشين ها براي اسکي ميرفتن توچال!!! خيلي برام جالب بود. نميتونستم درک کنم اينها چشونه!!!
بنده هاي خدا هم اتاقي هام. خيلي براشون جالب بود که من تا اون موقع برف نديده بودم!!!
آخه سفرهاي تابستانه ما هيچ کدام برف نداشت!!!
راستي بهتر از برف فضاي دانشگاه رو به تصوير کشيديد دلم عجيب براي روبروي دانشکده دندون پزشکي (مقابل ساختمان مرکزي دانشگاه) و اون کوچه باغهاش تا دانشکده حقوق و از اون طرف تا ساختمان مسجد دانشگاه و امام زاده و شهداي گمنامش و حتي براي ت آلاچيق هاي روبروي دانشکده ادبيات تنگ شد.
خيلي زيبا!!!
متشکرم.

چه جالب... من برف ديده بودم البته ولي منم گاهي توي راه که تنها بودم ... گريه ميکردم ...

خداييش حالا خيلي بيشتر از اونوقتا تنها ميمونم ولي خوب ديگه عادت کردم...عوضش اينقدر تو تنهايي آشپزي ميکنم دستپختم مورد تاييد مادر آقاي خونه قرار گرفته

به به جمع همه که جمع بوده، جاي آقا گرگه خالي!

سلام

نگين استاد اگر همون رزمايشم نبود که من ...

استفاده بهينه از حداقل امکانات

اونجوري يعني چه جوري؟!

اين پست شما بهونه اي شد تا از تهاجم فرهنگي به کوکي هامون بگم.

خداي من راست ميگين؟!

سلام
خيلي شيرين بود
اولين برف منم دقيقا ده سال بعد از اولين برف شما بود
شب امتحان پايان ترم از تو کتابخونه خوابگاه اومدم بيرون هوا بخورم که ديدم زمين سفيد شده!
انقدر دويديم و داد کشيديم ما جنوبيا که همه هاج و واج مونده بودن.
هييييييييييييييي
ياد برف بخير
مرسي تازه خبر نداري ما جنوبيا تا نرفته بوديم سفر کلاغ هم نديده بوديم!
اولين بار که تو اصفهان من و برادرهام کلاغ ها رو به هم نشون مي داديم تو اصفهان و شعر زاغکي قالب پنيري ديد رو براشون ميخونديم هنوز يادمه!
بي امکاناتيه ديگه!!!

سلام